Welcome

This is official blog of Awami Tahreek, Sindh, Pakistan.

Tuesday 11 October 2011

Press Conference by Rasul Bux Palijo on 10th Oct, 2011


عوامي تحريڪ جي سربراهه محترم رسول بخش پليجي جي پريس ڪانفرنس جو مڪمل متن: 10 آڪٽوبر 2011ع

(عوامي تحريڪ جي سربراهه رسول بخش پليجي هي پريس ڪانفرنس اڄ تاريخ 10 آڪٽوبر 2011ع تي پليجو هائوس قاسم آباد حيدرآباد ۾ ڪئي).
صحافي دوستو!
گهڻا سال اڳ ڪڏهن آئون به توهان جي سٿ ۾ شامل هوس ۽ ڪراچيءَ جي سنڌي اخبارن ۾ رپورٽري، سب ايڊيٽري، ڪالم نويسي کان وٺي روزاني اخبار جي ايڊيٽري تائين ڪم ڪيم. ان کان پوءِ 60 سال وڪالت ڪئي اٿم. ايترو ئي وقت سياست ۾ سرگرم رهيو آهيان. ڪڏهن ريلن ۾ ڪڏهن جيلن ۾،  انهن سمورن پيشن ۾ ماڻهوءَ جو سچ ۽ ڪوڙ سان ايترو تمام گهڻو ۽ گهرو واسطو پوي ٿو جو ماڻهو ڪهڙي به ڪوڙي تعريف يا وڏي سچ يا ڪوڙ کي ٻڌي عام ماڻهن وانگر حيران نٿو ٿيئي ۽ انهن کي هلي چلي سمجهي نظرانداز ٿو ڪري ڇڏي. سياست ۾ ڪوڙيون تعريفون ۽ الزام تراشيون به ڪي ڳالهه ناهن. مون تي به عملي ادبي ۽ سياسي زندگيءَ ۾ ڪئين ڪوڙا الزام ۽ تهمتون لڳيون. مون انهن تي ڪاوڙجڻ بدران الزام هڻندڙن کي مذاق بنائي پيئي ڇڏيو. مثال طور ڪن دوستن اچي مون کي ٻڌايو هوندو ته اسان کي معلوم ٿيو آهي ته تون فلاڻي جاگيردار سياستباز جو ماڻهو آهين. مون کلي چيو هوندو ته ادا ڪهڙي سچي ڪهڙي ڪوڙي، پر اوهين به ته انصاف ڪريو نه! اڄ ڪلهه ڪا ڳالهه لڪي ڪانه ٿي، خود اوهان کي معلوم ٿي ويو آهي ته آئون ان صاحب لاءِ سر ڌڙ جي بازي لڳايو پيو ڪم ڪريان، پر مون کي جيڪي ٻئي لک ڏنائين اهي ته گهڻا ڏينهن ٿيا جو ويا کپي. هاڻ ڀلائي ڪري مون سان گڏجي ان وٽ هلو ۽ چئوس ته هي همراهه هيڏي ساري تو لاءِ محنت پيو ڪري ان کي چار ڏوڪڙ ته سولا ڏي. گهٽ ۾ گهٽ ڏهاڪو لک کن ته ڏينس تنهنجو ڪم به ڪري پنهنجو پيٽ به پاري. مهرباني ڪري تيار ٿي اچو ۽ جن دوستن اوهان کي اهي احوال ڏنا آهن انهن کي به وٺي اچو ته گڏجي هلي همراهه کي سمجهائي ڇڏيو ۽ منهنجي پارت ڪريو ته سندس ڪم آرام سان اڃان به سٺو هلي. همراهه گولي ٿي ويا، وري نظر نه آيا. ٻيا وري مزيدار  خبرون کڻي ايندا هئا. ڪنهن زماني  ۾ هڪڙي سنڌي اخبار سنڌي وطن دوست اديبن لاءِ لکندي هئي ته اهي ڀارت جا ايجنٽ ۽ پاڪستان ۽ اسلام جا دشمن آهن. ڀارت کان پيسا وٺيو ون يونٽ ۽ ٻين پاڪستاني مامرن خلاف لکن ٿا. هڪڙي ڏينهن لطيف آباد ۾ گهر ويٺو هوس ته ڪي سنڌي صحافي همراهه آيا. چيائون ته جي دل ۾ نه ڪرين ته توکان هڪڙي ڳالهه پڇون. مون چيو هو ته سدا پڇو. چيائون ته اسان ٻڌو آهي ته هندستان سرڪار اوهان ترقي پسند اديبن لاءِ انعام طور ڪي سهڻيون ڇوڪريون موڪليون آهن، مون يڪدم چيو،” ها! مس مس ٻه چار موڪليون اٿن.“ چيائون ته ڪٿي آهن؟ مون چيو ”مون وٽ آهن“ اتاولو ٿي چيائون ”ڪٿي؟“ مون چيو ته ”گهر جي هيٺين تهه خاني ۾ ويٺيون آهن.“ چيائون ته ”اسان کي ڏيکاريندين؟مون  چيو ته ”ڇو؟“ اوهان کي ڇا جي لاءِ ڏيکاريان؟ ڀارت جو ايجنٽ بنجي اسلام، ملڪ ۽ قوم سان غداري ڪريان آئون، باقي سهڻيون ڀارتي ڇوڪريون ڏيکاريان اوهان کي! اوهين مون جهڙا مڙس ناهيو ڇا؟ اوهين به مڙسي ڪري ملڪ، قوم ۽ اسلام جا غدار ۽ ڀارت جا ايجنٽ بنجي ڀارت مان سهڻيون ڇوڪريون نٿا گهرائي سگهو ڇا؟ اهوئي ڏينهن ٿيو. وري منجهانئن ڪا پهر سهڻين ڀارتي ڇوڪرين جي پڇا ڳاڇا ڪرڻ ڪانه آئي. پر اڄ ڪلهه سياسي بليڪ ميل ۽ ڪوڙي الزام تراشي هڪڙو زبردست منهن جي پڪائيءَ وارو بي حيا ۽ رذليل بنجي ويو آهي. مثلن ڪا اعليٰ سطح جي خلاصي اهڙي قومي گڏجاڻي هجي جنهن ۾ قومي سطح جا ليڊر، حاڪم، فوجي ۽ سول بيورو ڪريٽ پاڻ ۾ ڪنهن خاص قسم جي خلاصي صلاح مصلحت لاءِ گڏ ٿين، گڏجاڻيءَ ۾ ڪنهن به ميڊيا واري کي اچڻ جي اجازت نه هجي، گڏجاڻي ختم ٿيڻ کان پوءِ ٻاهر نڪرڻ وقت سواءِ مختصر سرڪاري بريفنگ جي باقي ميڊيا سان عام طرح واريون تفصيلي خبرون چارون ڪرڻ ته فلاڻي ڇا چيو فلاڻي ڇا نه چيو، اهو بند هجي ۽ ٻئي ڏينهن اخبارن ۾ بنيادي طرح رڳو سرڪاري پڌرائيءَ جو مختصر بيان اچي ته پوءِ اهڙي خاص گڏجاڻيءَ ۾ شريڪ ٿيندڙ ڪنهن ماڻهو کي بليڪ ميل ڪرڻ لاءِ مٿس نسورن، ڪوڙن، ڪريل ۽ واهيات الزامن جا انبار ليٽائي وجهڻ جي ڪوشش ڪيئن ٿي ممڪن ٿي سگهي؟ بظاهر بلڪل نه، پر پنهنجي ڪنهن چئيڪار ويب سائيٽ تان جنهن خلاف جيڪو وڻين سو ڪوڙو ۽ واهيات الزام نشر ڪرائي (2) پوءِ ان الزام کي مفروضو بنائي، ڪنهن هٿرادي فيس بڪ تان ائين چورائي ته ”جيڪڏهن ان ويب سائيٽ تي چيل ڳالهه سچي آهي ته ...... جيڪي به دنيا جهان جا ڪوڙ بدوڙ ٽوڪون، چٿرون، بدمعاشيون، ڪردار ڪشيون ڪرڻيون هجن سي ڪرائڻ شروع ڪري ڇڏجن ۽ (3) پنهنجي پيارن فرمانبردار ٻچڙن جي فوج هٿان پروپيگنڊا جي ڪربلا بلڪه ڪاري قيام مچائي ڇڏجي ته اهو نه رڳو ممڪن آهي، پر اڄ ڪلهه اسان جي ۽ سڄي قوم اڳيان هماليه جبل جيڏو نسوڙو ڪوڙ سامهون اچي بيٺو آهي. هڪڙي عالمي تاريخي ڏاهي چيو آهي ته دنيا جي اڪثر عالمن، ڏاهن، اڪابرن پنهنجو مٿو ان ڳالهه تي کپايو آهي ته هيءَ دنيا ڪئين ۽ ڪهڙي آهي. پر اصل سوال اهو آهي ته هتي دنيا جهڙي به آهي سٺي ناهي. ان کي بدلائڻ کان سواءِ ٻيو ڪوبه چاڙهو ڪونهي، سوال آهي ته هن دنيا کي بدلائجي ڪيئن. ان لاءِ روايتي علم ڏاهپون ڪجهه نٿا ڪري سگهن. ان لاءِ نئين سمجهه، سُرت ۽ تجربي سان گڏ عالمي تاريخي سطح جي نئين علم ۽ سائنس جي حاصلات جي ضرورت آهي. منهنجي ننڍي هوندي کان وٺي سنڌي، هندستاني، ايشيائي، يورپي ۽ عالمي علم، ادب، سياسي، مذهبي، جنگي، اقتصادي، سفارتي، سائنسي ۽ ٻين سماجي ۽ رياستي لاڳاپا رکندڙ تاريخن سان گهري دلچسپي پئي رهي آهي ۽ انهن جو سنجيدگيءَ سان مطالعو ڪندو رهندو آهيان ۽ ان مطالعي جي روشنيءَ ۾ پاڪستان ۽ دنيا جي ملڪن جهڙوڪ هندستان، بنگلاديش، نيپال، ٿائيلينڊ، ويٽنام، افغانستان، لبنان، فلپائن، انگلينڊ، اسڪائيلينڊ، آئرلينڊ، آمريڪا، ڪئناڊا، روس، زيڪو سلوواڪيا جي تعليمي ادارن ۽ علمي، ادبي ۽ سياسي فورمن ۽ ڪانفرنس ۾ پنهنجا موقف پيش ڪندو رهندو آهيان. آخري دفعي جڏهن آئون بمبئي هندستان ويو هوس ته اتي مون هندستاني عالمن، اڪابرن ۽ فوجي سپر سالارن اڳيان چيو هو ته هندستان جي ورهاڱي جا اصل باني توهان آهيو. اسان نه. هنن پڇيو اسين ڪير ”مون چيو هو مهاتما گانڌي، پنڊت نهرو، جن جناح جي معمولي کان معمولي ڳالهه نه مڃي! وڏا بحث هليا، نيٺ انصاف پسندن چيو ته ائين برابر آهي. پاڪستان ۾ هر هنڌ منهنجو موقف اهو پيئي رهيو آهي ته ٻي جنگ عظيم 1939ع کان 1925ع مغربي سامراجي ملڪن برطانيا، فرانس، آمريڪا ۽ جرمني گڏجي سازش ڪري جرمني هٿان روسي انقلاب جو تختو اونڌو ڪرڻ لاءِ ڪرائي هئي، پر ان ۾ ناڪام ٿيا ۽ سخت ڪمزور ٿي ويا، ان ڪري هنن پنهنجي غلام ملڪن ۾ اندران ئي اندران پنهنجن ايجنٽن ساز باز ڪري نالي ماتر ڪوڙي آزادي ڏيئي کين سڌي سامراجي غلاميءَ مان ڪڍي آمريڪا جي اڻ سڌي اڳي کان سوين دفعا وڌيڪ رهزن ۽ سفاڪ غلامي ۾ ڏيئي ڇڏيو. ذوالفقار علي ڀٽي جي ڪتاب ”نالي ماتر آزادي“ جو مطلب به اهو هو. پاڪستان انگريز جي غلاميءَ مان نڪري لياقت علي ٽولي معرفت انگريزن ۽ آمريڪا پاڻ ۾ ڳٽ جوڙ ڪري پاڪستان جي نالي ۾ مسلمانن کي انگريزن بدران آمريڪا پاڻ وٽ پاڪستان کي غلام ڪري رکيو ۽ پنهنجي ڇاڙتن لياقت علي واري ٽولي کي ظاهري نالي ماتر حڪمران ڪيو  ويو. خاص ڪري سنڌ ته سڌيءَ طرح آمريڪي ڇاڙتن جي غلاميءَ هيٺ آئي ۽ اڄ تائين آهي. آمريڪي سامراج جي پاڪستاني ڇاڙتن نالي ماتر حڪمرانن هر ڳالهه، هر قدم بنيادي طرح آمريڪي ڇاڙتن طور پيئي کنيو آهي. سندن اقتصادي، سياسي، خارجه ۽ فوجي پاليسيون آمريڪا بهادر جي مفادن جي تابع رهيون آهن ۽ پاڪستان/ مسلمان ۽ ٽين دنيا جي ملڪن جي عوام جي مفادن جي سراسر ابتڙ رهيون آهن. پاڪستان جيڪي به لڙايون ڪيون آهن سي سڀ ناڪام ويون آهن، ڇو ته جرنيل صاحبان نه رڳو نااهل، نا تجربيڪار ۽ لاپرواهه هئا، پر قدم قدم تي سامراج جي اشارن جا منتظر پيئي رهيا آهن. ڪشمير تي ناڪام حملو، اکنور جهڙي Strategic اهميت واري شهر جي دروازي تي پهچي، اوچتو فاتح جنرل بدلي ڪري، ٻيا آڻي پٺتي موٽ کائڻ، بنگال ۾ ردي ۽ نڪمي سياسي جنگي حڪمت عملي سبب 90 هزار فوجن جو هٿيار ڦٽا ڪري پيش پيئي قيد ٿيڻ جا..... ۽ ٻيا اهڙا ڪئين ثبوت رڪارڊ تي موجود آهن. جيتوڻيڪ پاڪستان جي جنگي تاريخ ۾ ڪن موڙن تي هڪ اڌ جرنيل ڪنهن ڪنهن مهل ڪجهه مڙسي ڏيکاري آهي. جيئن جنرل اسلم بيگ آمريڪا جو ڇاڙتو ٿي عراق خلاف پاڪستاني فوجون موڪلڻ جي مخالفت ڪئي، پر عام طرح جنرلن جي روين جي صورتحال انتهائي مايوس ڪندڙ پيئي رهي آهي. پاڪستان ٺهڻ جو سنڌ کي اهو فائدو ٿيو جو ان کان سندس تخت گاهه کسي آمريڪا پرست دهشتگردن جي ڇانوڻي بنايو ويو سنڌ جي لکين ايڪڙ زمين، نوڪريون، حڪمراني جا حق، سمورا وسيلا، تعليم، روزگار، سنڌ جا وڏا شهر ڪراچي، حيدرآباد، سکر، ميرپورخاص کسي مڪمل طور ڌارين دهشتگردن جو غلام بنائي ڇڏيو ويو آهي. اڄ سنڌين لاءِ پنهنجي تخت گاهه ڪراچيءَ ۾ روزگار يا تعليم لاءِ اچڻ جي منع آهي. اهڙو مثال دنيا جي ڪنهن غلام کان غلام ملڪ ۾ به نه ملندو. مون انهن ڳالهين جو ذڪر بار بار لکت ۾ توڙي تقريرن ۽ ليڪچرن ۾ پيئي ڪيو آهي ۽ ان ضرورت جو اظهار بار بار زور ڏيئي پئي ڪيو آهي ته سڀ باشعور ۽ وطن دوست ڪڏهن گڏجي پاڪستان جي مسئلن جي اصلي سببن ۽ حقيقتن جو سڀ طرفو (سياسي فوجي، اقتصادي ۽ سفارتي) گهرو ۽ تفصيلي جائزو وٺي پاڪستان کي ڏاڪي به ڏاڪي سامراج جي چنبي مان آزاد ڪرائڻ لاءِ صحيح ۽ ڪامياب ۽ سڀ طرف حڪمت عملي ۽ عمل جي واٽ تيار ڪري سچ پچ اڳتي وکون وڌايون. گذريل مهيني پاڪستان جي وزيراعظم 29 سيپٽمبر 2011ع تي هڪ آل پارٽيز ڪانفرنس انهي مقصد لاءِ سڏائي ته ” ويجهڙائي ۾ علائقي جي سلامتيءَ بابت صورتحال ۾ جيڪي اٿلون پٿلون آيون آهن تن بابت لازم آهي ته اسين هڪ قوم جي حيثيت ۾ گڏجي پنهنجون سوچون ميڙي چونڊي گڏي پنهنجي ملڪ جي سلامتي ۽ قومي مفادن خاطر هڪڙي گڏيل حڪمت عمليءَ واري واٽ تيار ڪريون.“ ڪانفرنس ۾ پيپلز پارٽيءَ پاران وزيراعظم يوسف رضا گيلاني، بابر اعواڻ، جهانگير بدر، حفيظ شيخ، حنا رباني کر ۽ ٻيا فوج پاران جنرل اشفاق پرويز ڪياني، آءِ ايس آءِ جو سربراهه جنرل احمد شجاع پاشا ۽ ٻيا مسلم ليگ (ن) پاران نواز شريف، جماعت اسلامي جو منور حسن، تحريڪ انصاف جو عمران خان، جي يو آءِ پاران مولانا فضل الرحمان، عوامي نيشنل پارٽي طرفان اسفند يار ولي، ايم ڪيو ايم پاران حيدر عباس رضوي، مير ظفرالله خان جمالي، محمود خان اچڪزئي، شيخ رشيد، مير ثناءَ الله زهري، چوڌري شجاعت، سليم سيف الله، صاحبزده ابوالخير، علامه ساجد نقوي، مولانا حميد الحق، آفتاب شير پائو، ايس يو پي طرفان جلال محمود شاهه، عوامي تحريڪ پاران آئون ۽ ٻيا ڪيترائي ٻين پارٽين جا پارٽي نمائندا هئا. اخباري توڙي اليڪٽرانڪ ميڊيا جو ڪوبه نمائندو اندر اچڻ نه ڏنو ويو جو ڪانفرنس کليل نه هئي، خلاصي هئي، ان ڪري ڪانفرنس  جي خاتمي تي ٻاهر نڪرندڙ نمائندن ميڊيا کي دستوري تفصيلي بريفنگ به نه ٿي ڏني ويئي. ڪانفرنس ۾ سڀ ڪنهن پنهنجي ڳالهه فضيلت سان ڪئي. نمائشي وضاحت بلاغت تمام گهٽ هئي. حڪومت جي ڪار گذارين تي ڪافي وزندار بلڪه سخت تنقيدون ٿيون، پر ڪوبه گوڙ فساد ڪونه ٿيو. اڪثر هر ڪنهن فضيلت سان پنهنجي ڳالهه چئي ۽ ٻئي جي ٻڌي. ڪانفرنس بابت سرڪاري اعلان جي مسودي ۾ ڪلاڪن جا ڪلاڪ درستيون ۽ واڌارا ٿيندا رهيا. ڪانفرنس 2 بجي کان تقريبن رات ساڍي 11 بجي تائين نو ڏهه ڪلاڪ هلي، منهنجو وارو سڀني کان پوءِ آيو. مون اڃان 7- 8 منٽ کن ڳالهايو ته وزيراعظم صاحب چيو ته خزاني جي وزير حفيظ شيخ کي ٻه ٽي منٽ ڳالهائڻ ڏيو. مون چيو حاضر ۽ تقرير ختم ڪيم. مون پنهنجي تمام مختصر ڳالهه ڪندي وزيراعظم جو شڪريو ادا ڪيو، جو هن هي اهم ڪانفرنس گهرائي ۽ ٿڌي سيني ۽ غور سان سڀني جون ڳالهيون ٻڌيون. مون چيو ته اخبارن ۾ وزير خارجه حنا کر جي تصوير ڏسي مون سوچيو ته هيءَ ڇوڪري ويچاري ڇا ڳالهائيندي، پر هينئر ڏٺو اٿم ته ٻيو نه ته به انگريزي تيزيءَ سان پڙهي ۽ ڳالهائي سگهي ٿي. مون پنهنجي تمام مختصر ڳالهه ۾ پاڪستان جي انگريز جي جاءِ تي آمريڪي ڪالوني هجڻ، سندس سياست، سفارتڪاريءَ، خارجه پاليسي، جنگي حڪمت عملي، انٽيليجنس ۽ ٻين شعبن ۾ نااهليءَ ۽ نڪمائي جا ٻه ٻه، چار چار مثال ڏنا ۽ صلاح ڏنم ته اچو ته گڏجي ان ڳالهه تي صاف گوئي ۽ سچائيءَ سان ڳالهه ڪريون. اسان جي زندگيءَ جي سمورن شعبن جي صورتحال ڪهڙي آهي ۽ انهن کي ڪيئن سڌارجي، صلاح مصلحت ڪريون ته آمريڪي اڻ سڌي ڪالونيءَ واري غار منجهان ڪئين هر شعبي ۾ آهستي آهستي پيرڙا کڻي ٻاهر نڪرجي ۽ هڪڙو سچو پچو آزاد پاڪستان قائم ڪجي. مون چتاءُ ڏنو ته آمريڪا جي مخالفت جو نالو وٺي وري فوجي آمرن ۽ دهشتگرد مولانائن ۽ ڪراچيءَ وارن ڪلين شيو قاتلن جو کاڄ ٿيڻو ڪونهي. مون سواءِ وزيراعظم ۽ وزير خارجه جي ٻئي ڪنهن جو نه ذڪر ڪيو، نه ڪنهن جي چڱائيءَ مٺائيءَ تي تبصرو، تعريف يا شڪايت ڪئي، ٻاهر نڪتس پي ته ڏٺم ته دروازي وٽ اشفاق پرويز ڪياني بيٺو هو، مون ٻين وانگر کانس به موڪلايو ۽ کيس چيم ته پاڪستاني فوج جي حڪمتِ عملي ڪار گذاري بابت مون پنهنجا خيال پيش ڪيا. اوهان وٽ ان بابت ڪو پنهنجو تجزيو هجي ۽ اهو اوهين ڪڏهن ٻين سان به شيئر ڪرڻ گهرو ته آئون به ٻڌڻ چاهيندس. واپس ڪراچي پهتس ته خبر پيئي ته مون ڪانفرنس ۾ جيڪا ڳالهه ڪئي سا هئي جنرل اشفاق ڪيانيءَ جا گڻ ڳائڻ چون ٿا ته اها خبر هڪڙي ويب سائيٽ  Topstory.online.com  ڏني آهي. رپورٽ موجب سانا جي عزيز ناريجي ان کي پنهنجي فيس بڪ تي هلايو آهي. ان بي حيائي، بي شرمائي وارن ذليل ترين ڪوڙن جي ڳوٿري ۾ سڄي جڳ جهان جا ڪوڙ گڏ ڪيا ويا آهن. ذريعن جي آڙ ۾ لڳايل هڪڙو شاهڪار ڪوڙ آهي ته ”مون گذريل سال فيبروري ۾ ايڪس سروس مين سوسائٽي جي هڪ سيمينار ۾ رٽائر جنرل اسلم بيگ جي مان ۾ اهڙي زور سان قصيدا پڙهيا جو خود جنرل اسلم بيگ شرمائجي ويو، جڏهن ته ٻيا شريڪ حيران ٿي ويا ته ڀلا هڪڙي وڏي سنڌي قومپرست کي عمر جي آخري حصي ۾ ڇا ٿي ويو آهي، جو هو پاڪستان آرمي جي اڳوڻن سربراهن جي خوشنوديءَ جي لاءِ اهڙي کلي کلائي نموني ڪوشش ڪري رهيو آهي.“ ان اڻ تصديق ٿيل بوگس رپورٽ جي آڙ وٺي فيس بڪ تي الزام تراشين وارو تبصرو ڪندي عزيز ناريجي مجرمانه نسورو ڪوڙ ڪري بي ايماني سان چيو ته پليجي اي پي سي ۾ رڳو جنرل ڪياني جون تعريفون ڪيون. عجب جهڙي ڳالهه آهي نه؟ حيرت انگيز ڳالهه آهي ته پاڻ کي سنڌ جا اڳواڻ سڏائيندڙ اهم فورمن تي سنڌ جي ماڻهن جي ڳالهه ڪرڻ بدران پنهنجن ڪن ٻين مفادن کي اوليت ڏين ٿا. ان ڪري ئي ته سنڌي ماڻهو پنهنجو پاڻ کي يتيم، بي يارو مددگار ۽ ڇورو ڇنو سمجهن ٿا ۽ اهو سوچين ٿا ته نه ئي سرڪار سندن خيال رکي ٿي، نه ئي مخالف ڌر. سڀني سنڌين کي رڻ ۾ رلايو آهي. افسوس صد افسوس. آئون هتي پوري ذميواريءَ سان رڪارڊ تي آڻڻ چاهيان ٿو ته مون گذريل اي پي سي ۾ پنهنجي تقرير ۾ جنرل ڪياني جي تعريف ته پري رهي، پر ان بابت هڪڙو اکر، وري به چوان ٿو ته هڪڙو اکر به نه چيو. هاڻوڪي مخرج باز ڪوڙن ڪسابن جي لوڌ مان ڪو ثابت ڪري ته مون هن ماڻهو جي ڪارڪردگيءَ تعريف جو سڌي يا اڻ سڌي طرح رڳو هڪڙو اکر به چيو ته آئون سنڌي قوم بلڪه سموري پاڪستان جو ڏوهاري ليکجڻ،، سزا کائڻ لاءِ تيار آهيان. منهنجو مطلب ناهي ته سنڌي قوم جي خيرخواهن کي سڄي عمر جتي ڪٿي ٻيو ڪوبه علمي، سياسي، تحقيقي، تاريخي ڪم ڪرڻو ناهي، رڳو گهر ۾ ويهي، ”هاءِ سنڌ! واءِ سنڌ“ ڪرڻي آهي. اسان اديب آهيون، نقاد آهيون، تاريخدان آهيون. قانوندانن ۽ آئيني ڄاڻو آهيون، محقق آهيون، اسين سموري پاڪستان، بلڪه دنيا جي تاريخ جو حساب ڪتاب رکندا آهيون، اسان جي قوم ۽ وطن جي وفاداري ۽ خدمت گذاري جون تقاضائون تمام گهڻيون ۽ قسمين قسمين آهن. مثلن ايڪس سروس مين سوسائٽي جي سيمينار ۾ مون پاڪستان جي فوج جي تاريخ تي ڳالهائيندي چيو هو ته پاڪستاني فوج کي رڳو گئون ماتا وانگر پوڄيو پئي ويو آهي، اها غلط ڳالهه آهي. اسان کي ان جي لياقت، ڪارڪردگي جو سخت تنقيدي جائزو وٺڻو آهي. ان موقعي تي مون ڪشمير تي قبائلي حملي جي تاريخ کان وٺي موجوده وقت تائين، فوج ۽ انٽيليجنس ادارن، فوجي قيادت جي انتهائي ناقص ۽ انتهائي افسوسناڪ رڪارڊ جو ذڪر ڪيو ۽ مون چيو ته توهان فوجي حضرات سدائين اسان جا امتحان پيا وٺو ته اسين ملڪ سان وفادار آهيون يا نه. ڪڏهن توهان به اسان کي موقعو ڏيو ته توهان کي تاريخ جي ڪٽهڙي ۾ بيهاري پڇون ته جنرل ضياءَ الحق اردن ۾ فلسطين جي مظلوم مهاجرن تي ٽئنڪون ڇو پئي چاڙهيون، ٻين جنرلن ٻيون اچرج جهڙيون ڪارستانيون ڪهڙي اعليٰ قومي ۽ اسلامي مقصد لاءِ پي ڪيون. اتي ئي مون چيو هو ته اسين رڳو توهان جي رڳو غلط ڪمن تي اکيون رکيو ڪونه ويٺا آهيون، توهان مان جيڪڏهن ڪنهن ڪي چڱا قومي مفادن وارا ڪم به ڪيا آهن انهن تي به اسان جي نظر آهي، مثلن جنرل ايوب کي 1965ع واري لڙائي کان پوءِ غيرت آئي ۽ ان آمريڪا کان بڊابير جو اڏو واپس وٺي ڇڏيو. جنرل اسلم بيگ عراق جي مسلمانن تي آمريڪي فوجن سان گڏ پاڪستاني فوجون چاڙهڻ جي مخالفت ڪئي. اهڙيون ڳالهيون اسان جي نظر ۾ آهن، اوهان جڏهن به ڪو چڱو ڪم ڪندا ته اسين دل جان سان توهان جي تائيد ۽ تعريف ڪنداسون. عوامي تحريڪ ان جون بردار تنظيمون هزارين ڀينرون ۽ ڀائر گذريل چاليهن سالن کان سنڌ جي ماڻهن جي حقن لاءِ لڙنديون رهيون آهن. سنڌي ٻولي کي بچايو، نيلام بند ڪريو، ون يونٽ ڊاهيو، ڪالاباغ ڊيم سازش ختم ڪريو، جمهوريت بحال ڪريو، ڀٽو بچايو، بهاري سنڌ ۾ نه آڻيو، سنڌين کي اقليت ۾ تبديل نه ڪريو، پاڻي جي کوٽ ختم ڪريو، ڪراچي ۽ حيدرآباد ۾ ٿيندڙ دهشتگردي بند ڪريو، چيف جسٽس ۽ سپريم ڪورٽ کي بحال ڪريو، تعليمي ادارن ۾ غنڊاگردي ختم ڪريو، قبائلي دهشتگردي، دهشتگرد تنظيم ايم ڪيو ايم تي بندش وجهو. ٻوڏ متاثرن کي بحال ڪريو، بوگس گهر شماري بدران صحيح گهر شماري ڪرايو، درياءُ جي بچاءُ بندن جي صحيح مرمت ڪرايو ۽ ٻيون سوين تحريڪون ۽ جدوجهدون هلائيندي رهي آهي. انهن ۾ مون سميت سوين ڀينرون ۽ ڀائر سالن جا سال دليري ۽ جوان مرديءَ سان قيد ڪاٽيندا، لٺين ۽ گولين سان مقابلا ڪندا، اڳتي وڌندا رهيا آهن. اهي ڳالهيون ظاهر آهن ته سامراج پرست دهشتگرد لڏي، ڪوڙي قومپرست لڏي، ڪوڙي جمهوريت پرست وڏيرڪي لڏي ۽ ٻين پاڪستاني پيارن کي وڻن نه ٿيون. اسان کي رڳو جسماني جيل، لٺيون ۽ مارون نه ٿيون ملن. اسان جي خلاف زباني، قلمي، اخباري ۽ ڪتابي ڀنڊيون صبح شام جاري آهن. هي ذريعن واريون قرب جون ڪهاڻيون ٻڌائيندڙ ۽ سنڌ جي غم ۾ ڳوڙها ڳاڙيندڙ سنڌي سڄڻن جا پرت جا پيغام ان قديم تاريخي قرب جي سلسلي جي تازي ڪڙي آهي. آئون انهن جي آجيان ڪريان ٿو، مون کي خوشي آهي ته سنڌ جا نه رڳو سنڌي، ايم ڪيو ايمي پر ولايتون وسندڙ سنڌي سڄاڻ ۽ سرواڻ به جاڳن پيا ۽ پنهنجي تاريخي ڊيوٽي سان لڳل آهن. آئون کين ڀليڪار چوان ٿو.
هاڻي آخر ۾ ڪم جي ڳالهه، هيڏانهن آئون پيو هيستائين جي پاڪستاني سياست، فوج ۽ انٽيليجنس جي ڪارڪردگي جا مثال ڏيو، ٺوس ۽ سخت تنقيد ڪريان ۽ هوڏانهن پاڪستان ۾ ويٺل ۽ پرديس ۾ پکڙا اڏي ويٺل سنڌي قوم جي عشق ۾ غرق ٿيل پيارا پيا لکن ته مون ڪانفرنس ۾ رڳو جنرل ڪياني جا ڳڻ پي ڳايا. اها ڪا اتفاقي ڳالهه ڪانهي، قوم جي ڏاهپ جي ڏيَن رٿيل ۽ سوچيل سمجهيل ڪارروائي ڪئي آهي. آئون ڀنڊي ٻارڙيندڙ سڄي ٽولي کي توهان معرفت نوٽيس ٿو ڏيان ته توهان جو بيان ڪيل لفظ لفظ ڪوڙو آهي، بدنيتي سان اسان کي پنهنجي عظيم الشان قومي وفاداري جي رستي تان ڊيڄاري ڀڄائڻ جي واردات آهي. توهان اسان جي مجرمانه بدناموسي ڪئي آهي. آئون هن بيان وسيلي مطالبو ٿو ڪريان ته توهان قانوني طرح ثابت ڪريو ته : 1-توهان جيڪي الزام هنيا آهن اهي سچا آهن ۽ مون اي پي سي ڪانفرنس ۾ سنڌي قوم، پاڪستان جي عوام ۽ پاڪستان جي مستقبل کي روشن ڪرڻ لاءِ ڳالهيون ڪونه ڪيون ۽ تجويزون ڪونه ڏنيون. 2-جنرل اشفاق ڪياني جون ساراهون ڪيون. 3-توهان ٻڌايو ته اهي الزام توهان ڪانفرنس ۾ شامل ڪهڙن اڳواڻن، مثلن وزيراعظم يوسف رضا گيلاني، جهانگير بدر، نواز شريف، مولانا فضل الرحمان، سيد منور حسن، بابر اعواڻ، حفيظ شيخ، اسفند يارولي، مير ظفرالله خان جمالي، محمود خان اچڪزئي، شيخ رشيد، سيد جلال محمود شاهه، مير ثناالله زهري، چوڌري نثار، سليم سيف الله، صاحبزاده ابوالخير، علامه ساجد نقوي، آفتاب شير پائو ۽ ٻين پاڪستان جي چوٽيءَ جي رهنمائن کان پڇي ڳاڇي تصديق ڪري اهي منهنجي ۽ عوامي تحريڪ جي شاندار ۽ تاريخي ڪردار کي بدنيتي سان قتل ڪرڻ لاءِ الف کان وٺي ي تائين ڪوڙا الزام مڙهيا آهن. اڳتي هلي ڪوبه ٽڻي ٽامڻي قومي، آئين ۽ قانون، شرافت ۽ سياسي اخلاق جون سموريون حدون لتاڙي ۽ ذريعن جو چوغو ڍڪي ههڙيون سياسي طور غليظ ۽ خوني حرڪتون نه ڪري. ان لاءِ ۽ پنهنجي ناموس محفوظ رکڻ لاءِ ڏوهارين کي جوڳي سزا ڏيارڻ لاءِ آئون هي معاملو بدناموسي جي قانون ماتحت واسطيدار عدالت ۾ پيش ڪرڻ جو ارادو رکان ٿو.
پريس ڪانفرنس ڪندڙ
رسول بخش پليجو
سربراهه عوامي تحريڪ

Life profile of RBP

Documentary on the Life of Mr. Rasul Bux Palijo Telecast by KTN News

Part One

Part Two

Part Three



Saturday 1 October 2011

Thursday 21 July 2011

Palijo Calls to Sindh by G. N. Mughal


پليجي جو سنڌ کي سڏ جي اين مغل
رسول بخش پليجو هن وقت سنڌ جو بزرگ ترين سياستدان آهي، پليجي سان ڪنهن جا به ڪنهن اشوءَ تي اختلاف ٿي سگهن ٿا، پر هن جي تجربي، سنڌ لاءِ تڙپ ۽ حالتن کي سمجهڻ واري بصيرت تي ڪي به ٻه رايا نه ٿا ٿي سگهن، پليجي صاحب سومر جي ڏينهن حيدرآباد ۾ هڪ انتهائي اهم پريس ڪانفرنس ڪئي آهي، جنهن ۾ هن سنڌ کي لاحق خطرن جو تفصيل سان ذڪر ڪندي سنڌ جي عوام کي ”اٿي کڙا ٿيو“ وارو سڏ ڏنو آهي، ساڳئي وقت هن سنڌ ۽ سنڌ جي ماڻهن ۽ ماڳن  جي تحفظ لاءِ ڪي انتهائي اهم تجويزون به ڏنيون آهن.
مون جڏهن کان ”عوامي آوازجي سٿ ۾شموليت اختيار ڪئي آهي ۽ اخبار ۾ وقت به وقت مختلف اشوز تي  ڪالم لکيا آهن تن ۾ مون اڪثر سنڌ کي درپيش سنگين خطرن جو ذڪر پئي ڪيوآهي، ان حد تائين جو اڪثر دوستن شڪايت ڪئي ته آئون خوامخواهه  مايوسي ”ڦهلائي رهيو آهيان، انهن خطرن جي مدنظر، جيڪي هڪ صحافي جي حيثيت ۾ حالتن جو جائزو وٺندي مون کي نظر آيا آهن،  انهن جو ذڪر پيش ڪيو آهي، مون تازو ”پليجي ۽ جويي کي سنڌ جي پارت هجي“ جي عنوان سان هڪ ڪالم لکيو، جنهن ۾ مون، پنهنجن راءِ مطابق سنڌ کي درپيش خطرن جي مدنظر پليجي صاحب ۽ جويي صاحب کي اپيل ڪئي ته هو انهن خطرن کي منهن ڏيڻ لاءِ سنڌ جي مڙني سياسي ڌرين ۽ دانشورن کي هڪ هنڌ گڏ ڪري لاحق خطرن کان بچاءُ لاءِ ڪا گڏيل حڪمت عملي تيار ڪن.
ايئن بلڪل نه آهي ته پليجي صاحب  اها پريس ڪانفرنس  منهنجو ڪالم پڙهڻ کان پوءِ ڪئي، منهنجي اها پڪي راءِ آهي ته، يا ته حالتن جو ڳوڙهو اڀياس ڪرڻ کان پوءِ پليجي صاحب سنڌ کي لاحق خطرن کي سنجيدگيءَ سان محسوس ڪيو ۽ ضروري سمجهيو ته اها پريس ڪانفرنس ڪري، جنهن کي لاشڪ  سنڌ جي تاريخ جي هڪ اهم پريس ڪانفرنس سڏي سگهجي ٿو، يا ته ائين به ٿي سگهي ٿو ته پليجي صاحب کي سنڌ جي ڪجهه گهڻگهرن اعليٰ سطحي حلقن طرفان ان قسم جي صورتحال جي معلومات ڏني وئي هجي،جنهن کان پوءِ پليجي صاحب ضرور  سمجهيو ته پريس ڪانفرنس ذريعي سنڌ جي عوام تائين اها معلومات پهچايان، سچ پڇ پليجي صاحب اها پريس ڪانفرنس ڪري شايد مٿس تاريخ جو هڪ وڏو قرض لاٿو آهي ۽ سنڌ جي هڪ حلالي پٽ جي حيثيت ۾ پنهنجو فرض ادا ڪيو آهي.
پليجي صاحب جي پريس ڪانفرنس جو هر لفظ اهم آهي، پر جيڪي چند ڳالهيون مون کي وڌيڪ اهم محسوس ٿين ٿيون، اهي هن ريت آهن:
(اي) جنهن نموني سان گذريل صدي  ۾ نازين يورپ کي تازي ڪئمپ بڻائي ڇڏيو  ۽ سامراجين فلسطين مٿان اسرائيل مڙهي ڇڏيو آهي، تيئن هن وقت سنڌ کي به هڪ نازي ڪئمپ ۽ هڪڙو ٻيو اسرائيل بڻايو ويو آهي ۽ ننهن کان چوٽي  تائين زرهه پوش هٿياربند قانون جي پهچ  کان ڪوهين ميل پري سامراج جا دادلا دهشت گرد علي الاعلان سنڌين کي مارڻ سان گڏ سنڌي قوم کان سندن  وڏا شهر کسي وٺڻ جي مطالبن جي چاڪنگ  به ڪري  رهيا  آهن ۽ هاڻ ته اهو به پڌرو ٿيو آهي ته ان دهشت گرد  تنظيم وٽ اربين رپين جا اسرائيلي هٿيار پڻ آهن.
(بي) ٻئي طرف سنڌ جا سياسي چنيسر ۽ ميرجعفر، ويڪائو وڏيرا، نالي جا حڪمران بڻيا سنڌ ۾ ٿيندڙ ان ماراماري ۽ قتلام تي نه رڳو خاموش آهن پر هو سنڌين جي قتلن جي باوجود الٽو قاتلن کان معافيون وٺي، گيسيون ڪري ساڻن ڪرسي ڪمائڻ ۽ مال کائڻ جون سياسي سوديبازيون ڪري رهيا آهن.
(سي) موجوده حالتن ۾ تاريخ ۾ پهريون ڀيرو سنڌ جو عوام ڪنهن ڌارئين ملڪ جي ٻاهرئين حملي آورن بدران پنهنجي ملڪ ۾ موجودهه مختلف قسمن جي مڪاني ۽ ٻاهرين قبضو ڪندڙن ۽ دهشت گردن جي دهشت گرديءَ سبب سخت خطري ۾ آهي.
(ڊي) هڪ طرف سنڌ جون ٻهراڙيون عام طور قوم دشمن، وطن فروش، وڏيرا شاهيءَ جي پالتو ڦوروئن، ڌاڙيلن، اغوا ڪندڙن ۽ قبائلي دهشت گردن جي نشاني تي آهن ته ٻئي طرف ڪراچي، حيدرآباد، ميرپورخاص، سکر، نواب شاهه ۽ ٻين شهرن جو بي هٿيار سنڌي عوام مٿيئن ماراماري سان گڏ شهرن جي  ڀتا خوري، ڦورن، سياسي دهشت گردي ۽ مذهب جي اوٽ ۾ ٿيندڙ ماراماري ۽ قتل عام جو شڪار آهن.
(اِي) تيزي سان بدلجندڙ عالمي ۽ علائقائي صورتحال ۾ وڏيرن ۽ حڪمرانن جي غداري سبب اسان سخت خطري ۾ آهيون، اسان جو وطن، خطري  ۾ آهي ۽ اسان جا ايندڙ نسل سوديبازي، دهشت گردي ۽ لاقانونيت  هٿان خطري ۾ آهن.
(ايف) ڪارونجهر کان ڪراچي تائين، ڪشمور کان ڪيٽي بندر تائين سموري سنڌ کي پنهنجو اباڻو ڳوٺ، سندس ڌيئن، پٽن کي پنهنجي گهر جا ڀاتي سمجهي، سمورن سنڌ دوست سنڌي ماڻهن ۽ ڌرين سان گڏ جي پنهنجي علائقن، پاڙن، گهٽين، شهرن، ڳوٺن ۾ محلا ڪميٽيون، مقامي اتحاد، بچاءُ ڪميٽيون ٺاهي چوڪيداري نظام ۽ رات جو پهرو ڏيڻ جو بندوبست ڪري مردن توڙي عورتن کي بچاءُ جون مڪمل ۽ جديد تربيتون ڏئي ڪنهن به اڳرائي کي منهن ڏيڻ لاءِ تيار ٿي وڃون.
پليجي  صاحب جي اٿاريل انهن نقطن سان گڏ انهن اطلاعن جو ذڪر ڪرڻ به غير ضروري نه ٿيندو ته پرويز مشرف جي دور ۾ جديد هٿيارن ۽ خطرناڪ اسلحي سان ڀريل سامونڊي جهاز اچي ڪراچي بندر وٽ لنگر انداز ٿيندا هيا ۽ انهن اطلاعن مطابق اهي خطرناڪ هٿيار ڪنهن جي مختلف مخصوص علائقن ۾ زير زمين تهه خانن ۾ ذخيرو ٿيل آهن، افغاني دهشت گردن جي يلغار ان کان علاوه آهي.
بهرحال، پليجي صاحب جيڪو سڏ ڏنو آهي ان جو ما حاصل اهو آهي ته  ڪنهن به ”اڳڀرائي کان پنهنجو ڪيئن بچاءُ ڪيووڃيپليجي صاحب ڪا به اهڙي ڳالهه نه ڪئي آهي، جنهن جو مقصد ڪنهن جي خلاف اڳرائي  ڪرڻ  هجي. سنڌ جو ڪو به فرد ايئن سوچي ئي نه ٿو سگهي، پر اهڙن خطرن کان پنهنجي ماءُ سنڌ جو بچاءُ ڪرڻ نه فقط اسان جو فرض پر مذهب به آهي، ڪهڙو سنڌي آهي جيڪو پليجي صاحب جي ان سڏ ۾ سڏ نه ڏيندو ۽ پنهنجو پاڻ کي سڄي قوم آڏو توڙي تاريخ جي ورقن تي به لڄائيندو!.
پليجي صاحب سنڌ کي بچائڻ جي ڳالهه ڪئي آهي، اهو سڏ اسان مڙني جو سڏ آهي،پوءِ ڀلي اسان جو ڪهڙي به سوچ ۽ سياسي ڌر سان واسطو هجي، مون کي يقين آهي، جيڪڏهن اڄ سائين جي ايم سيد زنده هجي ها ته مڙني اختلافن کي هڪ طرف رکي سڄي سنڌ مياڻي يا دٻي ۾ اچي گڏ ڪري ها. مون پنهنجي هڪ ڪالم۾ لکيو هو ته سنڌ کي جيڪي خطرا لاحق آهن، انهن جي مدنظر سڄي سنڌ جي ٻڌي جي ضرورت آهي، انهي ڪالم ۾ مون علامتي طور لکيو هو ته اڄ سنڌ جي ڪارڻ “سيد، ڀٽي ۽ پليجي“ جي اتحاد جي ضرورت آهي، ضرورت ان ڳالهه جي آهي ته اڄ سڀ سنڌي، پوءِ هو سيد جا پوئلڳ آهن. پليجي جا پوئلڳ آهن يا ذوالفقار  علي ڀٽي جا پوئلڳ آهن، سڀ اختلاف وساري هڪ هنڌ گڏ ٿين، ضرورت ان ڳالهه جي آهي ته سنڌ جون سڀ محب وطن سياسي ڌريون، دانشور، تعليمي ماهر، صحافي ۽ ٻيون سڄاڻ ڌريون هڪ هنڌ گڏ ٿين، انهن خطرن جو تفصيل سان ۽ گهرائي سان جائزو ورتو وڃي. جن جو ذڪر پليجي صاحب پنهنجي پريس ڪانفرنس ۾ ڪيو آهي، يا ان سلسلي ۾ کيس  ڪي ٻيا تفصيل به معلوم آهن، ضرورت آهي ته سڀ گڏي سوچين، گڏ جي حڪمت عملي تيار ڪن ۽ گڏجي سنڌ جي بچاءَ ۾ اڳتي قدم وڌائين، ڇا هن موقعي تي آئون اها جسارت ڪري سگهان ٿو ته سيد جلال محمود شاهه، بشير خان قريشي، ڊاڪٽر قادرمگسي، ڊاڪٽر صفدر سرڪي ۽ ٻين  رهنمائن دوستن ۽ ساٿين کي اپيل ڪجي ته سنڌ جي واسطي سڀ  اختلاف ختم ڪري هڪ هنڌ گڏ ٿي، سنڌ جي بچاءَ ۾ گڏجي ڪو قدم کڻن

Wednesday 20 July 2011

Press Conference By Awami Tahreek


سنڌ جو عوام هزارين سالن کان مختلف ٻاهرين حملي آورن سان وڙهندو ۽ پنهنجي وطن ۽ وجود جو تحفظ ڪندو آيو آهي
معزز صحافي ڀائرو؛




سنڌ جو عوام هزارين سالن کان مختلف ٻاهرين حملي آورن سان وڙهندو ۽ پنهنجي وطن ۽ وجود جو تحفظ ڪندو آيو آهي، پر موجوده حالتن ۾ تاريخ ۾ پهريون ڀيرو سنڌ جو عوام ڪنهن ڌارئين ملڪ جي ٻاهرين حملي آورن جي بدران پنهنجي ملڪ ۾ موجود مختلف قسمن جي مڪاني ۽ ٻاهرين قابضن ۽ دهشتگردن جي دهشتگرديءَ سبب سخت خطري ۾ آهي. هڪ طرف سنڌ جون ٻهراڙيون عام طرح قوم دشمن وطن فروش وڏيرا شاهيءَ جي پالتو ڦوروئن، ڌاڙيلن، اغوا ڪندڙن ۽ قبائلي دهشتگردن جي نشاني تي آهن. قانون ۽ انصاف سودي جون شيون آهن، پوليس وڏيرن جي ذاتي ملازم آهي، ان ڪري غريب بي پهچ عام هاري، مزدور ۽ شاگرد خاص ڪري ٻار ۽ عورتون بي وس ۽ لاچار هجڻ سبب پنهنجو ڪوبه تحفظ نٿا ڪري سگهن. جڏهن ته ٻي طرف ڪراچي، حيدرآباد، ميرپور خاص، سکر، نوابشاهه ۽ ٻين شهرن جو بي هٿيار سنڌي عوام  مٿيئن عام مارا ماريءَ سان گڏ شهرن جي ڀتاخوري، ڦرن سياسي دهشتگردي ۽ مذهب جي اوٽ ۾ ٿيندڙ مارا ماريءَ ۽ قتل عام جو شڪار آهي.
تان جو جهڙي نموني سان گذريل صديءَ ۾ نازين يورپ کي نازي ڪئمپ بنائي ڇڏيو هو ۽ سامراجين فلسطين مٿان اسرائيل مڙهي ڇڏيو آهي، تئين هن وقت سنڌ کي هڪ نازي ڪئمپ ۽ هڪڙو ٻيو اسرائيل بنايو ويو آهي ۽ ننهن کان چوٽي تائين زرهه پوش هٿياربند قانون جي پهچ کان ڪوهين پري سامراج جا دادلا دهشتگرد علي اعلان سنڌين کي مارڻ سان گڏ سنڌي قوم کان سندن وڏا شهر کسي وٺڻ جي مطالبن جي چاڪنگ به ڪري رهيا آهن ۽ هاڻ ته اهو به پڌرو ٿيو آهي ته ان دهشتگرد تنظيم وٽ اربين روپين جا اسرائيلي هٿيار پڻ آهن، ٻئي طرف سنڌ جا سياسي چنيسر ۽ مير جعفر ويڪائو وڏيرا نالي جا حڪمران بنيا سنڌ ۾ ٿيندڙ ان مارا ماري ۽ قتلام تي نه رڳو خاموش آهن، پر هو سنڌين جي قتلن جي باوجود اٽلو قاتلن کان معافيون وٺي، گيسيون ڪري ساڻن ڪرسي ڪمائڻ ۽ مال کائڻ جون سياسي سوديبازيون ڪري پنهنجي ڪمزور ڪرسيءَ کي ٽيڪون ڏيئي سنڌي عوام کي اڃا به وڌيڪ ڦرڻ ۽ ڦرائڻ، لٽڻ ۽ لٽائڻ، آزارڻ ۽ غلام بنائڻ ۽ پنهنجي ستن پيڙهين تائين موجون ماڻڻ لاءِ بندوبست ڪرڻ لاءِ استعمال ڪري رهيا آهن.
ان صورتحال کي ڏسندي سنڌ جي گذريل 64 سالن کان غلام بنايل، ڦرجندڙ، لٽجندڙ ۽ روز روز رت ۾ وهنجارجندڙ عوام کي اها ڳالهه سمجهه ۾ اچي وڃڻ گهرجي ته تيزي سان بدلجندڙ عالمي ۽ علاقائي صورتحال ۾ وڏيرن ۽ حڪمرانن جي غداريءَ سبب اسان سخت خطري ۾ آهيون، اسان جو وطن خطري ۾ آهي ۽ اسان جا ايندڙ نسل سوديبازي، دهشتگردي ۽ لاقانونيت هٿان خطري ۾ آهن. لطيف جي ماروين جي ديس جي لوين جي لڄ خطري ۾ آهي. تنهن ڪري ان خطري کي منهن ڏيڻ لاءِ اسان کي گهرجي ته اسين اٿي کڙا ٿيون.
پنهنجي وطن ۽ وسيلن، حقن ۽ آزادين، پنهنجن ٻارن، ٻچن، عزتن ۽ آبروئن جي بچاءَ کي سئو پيڙهياتا غدار وڏيرا حڪمران مفاهمت ۽ گيسين واري سياست ذريعي ۽ اسان جي عوام جي حقن، آزادين، وسيلن بلڪه لاشن کي وڪڻي مزا ماڻي رهيا آهن، تن ۾ ڪابه اجائي اميد نه رکون، پنهنجا ويڄ پاڻ ٿيون، پنهنجي پيرن تي بيهي، پنهنجن ابن ڏاڏن ۽ پنهنجي سونهري تاريخ جي شاندار سورهيه ڪردارن، دودن ۽ درياخانن، شاهه عنايتن ۽ بلاولن، هوشوئن ۽ هيموئن ۽ ٻاگهين ۽ مائي بختاورن جي مقدس ياد مان اتساهه، قوتون ۽ هشمتون حاصل ڪري پهاڙن وانگر اڏول بنجي هر سختي ۽ تلڪيف کي برداشت ڪرڻ ۽ قرباني ڏيڻ ۽ سامراج جي پالتو قاتلن ۽ جلادن کي ٽوٽا چٻائڻ ۽ سندن ڏند کٽا ڪرڻ لاءِ تيار ٿي وڃون. ڪارونجهر کان ڪراچي تائين، ڪشمور کان ڪيٽي بندر تائين سموري سنڌ کي پنهنجو اباڻو ڳوٺ سندس ڌين، پٽن کي پنهنجي گهر جا ڀاتي سمجهي، سمورن سنڌ دوست سنڌي ماڻهن ۽ ڌرين سان گڏجي پنهنجي علائقن، پاڙن، گهٽين، شهرن، ڳوٺن ۾ محلا ڪميٽيون، مقامي اتحاد، ڊفينس ڪميٽيون ٺاهي چوڪيداري نظام ۽ رات جو پهرن جو بندوبست ڪري، مردن توڙي عورتن کي بچاءَ جون مڪمل ۽ جديد تربيتون ڏيئي ڪنهن به اڳرائي کي منهن ڏيڻ لاءِ تيار ٿي وڃون ۽ ان لاءِ جيڪي به گهربل قانوني قدم هجن اهي کڻون ۽ جيڪي به وسيلا گهرجن انهن جو انتظام ڪريون.
ٻئي طرف پاڻ کي منهن جي پڪائي ۽ نڪ جي وڏي ڏاڍائيءَ سان سنڌي قوم جي نمائندگي ڪندڙ هر دلعزير حڪومت سڏائيندڙ وڏيرڪي سرڪار جو گهٽ ۾ گهٽ فرض اهو ٿو بنجي ته اها جي ٻيو ڪجهه نٿي ڪري سگهي ته گذريل 64 سالن ۾ هزارين سنڌي گهر برباد ڪرائي پاڻ کي ٿلهو متارو پاڏو بنائڻ کان پوءِ گهٽ ۾ گهٽ اهو ته ڪري جو سنڌي عوام کي جنهن ڳالهه جي فوري ضرورت آهي سا کين مهيا ڪري ڏي، يعني هٿيارن جا ليسن ۽ انهن کي استعمال ڪرڻ جي پڪي پختي تربيت.
ان سلسلي ۾ هڪ طرف ڪشمور کان ڪيٽي بندر ۽ ڪارونجهر کان ڪراچي تائين سموري سنڌي قوم جي قوم دوست ماڻهن کي گهرجي ته هو پنهنجي تر جي نام نهاد چونڊيل نمائندن کان مضبوطيءَ سان مطالبو ڪن ته سنڌ جي قتل گاهن جي اڏيءَ تي پهچايل عوام کي هٿيارن جي ليسنن، بچاءَ جي هٿيارن ۽ گهربل تربيت مهيا ڪرڻ جو فوراً بندوبست ڪن ۽ عوام کي ٻڌائين ته منجهانئن هر هڪ پنهنجي پنهنجي تر جي ماڻهن جي ملڪيتن، زندگين، عزتن ۽ لڄن جي بچاءَ لاءِ ڪهڙا ڪهڙا قدم کڻي ٿو ۽ بندوسبت ڪري ٿو ۽ سندس ڪوٽا مان ڪيترا لائيسنسزز غريب ۽ ضرورت مند سنڌين کي ڏي ٿو. ساڳئي وقت سنڌ جي سمورن خير جا ڪم ڪندڙن ۽ سرنديءَ وارن جو فرض آهي ته هن ڏکيءَ ۾ ڏکي تاريخي گهڙيءَ ۾ پنهنجي قوم ۽ عوام جي هڙان وڙان مدد ڪرڻ ۽ کين گهربل بچاءَ خاطرقانوني هٿيار ۽ تربيت ڏيڻ ۽ ڏيارڻ ۾ ڪابه ڪسر نه ڇڏين.
اڃا ڪالهوڪي ڳالهه آهي ته سامراجي ڇاڙتن نازي فاشٽ، درندن کي منهن ڏيڻ ۾ روس ۽ سڄي يورپ جي بهادر مظلوم ماڻهن پاڻ ملهايو ۽ ايشيا ۾ روسين ۽ چينين، ڪورين، ويٽنامين، فلسطينين ۽ ليبنانين هماليه جبل جيڏي سامراج کي رڪ جا چڻا چٻارائي انسانيت جو ڪنڌ مٿي ڪيو آهي، هينئر تاريخ سنڌ کي موقعو ڏنو آهي ته هو رتو رت ڪيل پنهنجي وطن ۽ قوم جي وجود، وسيلن، عزت ۽ آبرو جي بچاءَ لاءِ دنيا جي ٻين دلير قومن جي نقش قدم تي هلي اهڙو مثال قائم ڪري جو ايندڙ نسلن کي مٿن فخر ٿئي.

پريس ڪانفرنس ڪندڙ
رسول بخش پليجو
سربراهه عوامي تحريڪ


Thursday 2 June 2011

Rasul Bux Palijo discusses reasons for the progressive movement’s failure in Pakistan


< >

Lone fighter: 'Narrow thinking blocked progress'

Published: May 7, 2011
Rasul Bux Palijo discusses reasons for the progressive movement’s failure in Pakistan.
ISLAMABAD:  If we want to see a progressive Pakistan, let’s make it Jinnah’s Pakistan. This was the note at which noted intellectual, writer and politician Rasul Bux Palijo’s talk on ‘Failures of Progressive Movement in Pakistan’ concluded on Friday. However, the talk did not conclude before accounting for the factors which have contributed to this failure.
Palijo was unhappy for he thought there was no socialism in Pakistan. “Almost all the governments in this country have been occupation forces of the United States who have conquered this land,” he noted with dismay.
He highlighted the plight of the minorities and said that the people of smaller provinces suffered at the hands of ‘feudals, military establishment and autocracy’. The veteran politician and writer said people were killed in the name of Islam and suppressed to the depths of misery by certain vested interests.
Silence over the dilemma of the general public vis-a-vis the bigger provinces was an insult to injury. Palijo particularly took Punjab to task with his criticism of Punjab’s alleged discriminatory behaviour towards the peoples of other provinces.
“Why was there no army general from Sindh? Are Sindhis not capable of fighting?” questioned the visibly frustrated 80-year-old politician who spent the major part of his life fighting oppression and tyranny.
He was particularly harsh on what he called ‘Punjabi mentality’ of not acknowledging the problems of other provinces, especially Sindh. “A poor person in Punjab and a poor person in Sindh are not the same. There is a difference,” said the leader of Awami Tehreek.
He said the rhetoric of prejudice was a fraud on which the people of this country have been deceived for decades. Describing it as one of the factors why the progressive movement in Pakistan could not find a place, Palijo said that Punjab’s leftist leadership never raised their voice against the imperialism of their leaders.
Punjab’s left, he said, has never contributed to the struggle of other provinces. “Have you ever raised your voice against the black tradition of Karo Kari, Have you ever demanded the resolution of water issues from your leaders?” he asked the audience.
In Punjab, according to him, the struggle for the progressive movement has always been idle and slow. “’Party Banao aur so jao’ (form a party and sleep) and ‘Na khud kuch karo na doosron ko karne do’ (do nothing and do not let others do anything) have been the two main principles of the parties that were formed to carry forward the progressive ideology in Punjab,” he said.
Palijo thought that Punjab had the resources and men for the required change. “They only need to get rid of their conventional narrow-mindedness. They lack leadership” he said.
The Awami Tehreek leader was dismayed at the discriminatory political setup. He wanted to see women at the fore and pressed for handing them the leadership of the country.
“Men have the tendency to destroy the world. They are violent and lack respect for values,” said Palijo.
Palijo was questioned for being part of the progressive leadership that had failed the movement and he was also asked how much he felt responsible for the failure. He calmly replied, I am proud of myself and my struggle.
“I have raised my voice against tyranny and imperialism. I have fought the forces of oppression and injustice. Tens of books that I have written speak loads about my work,” said the veteran of progressive movement in Pakistan.
Published in The Express Tribune, May 7th, 2011.